- нартыбжьэ
- устар. чаша, бокал (преподносившийся отличившемуся нарту, витязю)/ ЛIыгъэкIэ къахэщхьэхукIам ират бжьэ; батырыбжьэ, лIыхъужьыбжьэ.Нартхэр пыIэщхьэрыхыу псори лъаIуэу къыпожьэ: - Нартхэ ди Бэдынокъуэ, . . мы нартыбжьэм къытхуефэт! Нарт.
Словарь Кабардино-Черкесского языка. 2014.